کیست مویی چیست؟ در واقع همان سینوس پیلونیدال یا سینوس مویی می باشد که یک حفره یا سوراخ کوچک در پوست است که اگر مجرای این سوراخ ها بسته شود، ترشحات چرکی داخل حفره تجمع پیدا می کنند و باعث ایجاد کیست یا آبسه می گردد. این کیسه کوچک پوستی که حاوی مو، کثیفی و مواد زائد است معمولاً در انتهاییترین نقطه ستون فقرات در قسمت پایین کمر، در فاصله بین دو باسن و کمی بالاتر از مقعد ایجاد می شود و بیماران با شکایت ترشح و درد در این ناحیه مراجعه می کنند.
جالب است بدانید که خیلی از افراد نمی دانند که اصلا کیست مویی چیست ولی از نظر آماری 26% مردم به کیست مویی دچار می شوند که در مردان شایع تر است. بیشترین رده سنی که به کیست مویی دچار می شوند 16 تا 26 سال هستند.
سینوس پیلونیدال یا کیست مویی در ابتدا علائمی ندارد چرا که ممکن است کیست مویی فقط یک فرورفتگی کوچک باشد. اما زمانی که کیست مویی عفونی شود و تبدیل به آبسه شود، علایم زیر بروز می دهد:
علت دقیق کیست های پیلونیدال مشخص نیست اما ممکن است به علت وجود نقصی در تکامل این ناحیه باشد. در اثر عواملی رشد مو در این محل تمایل دارد به طرف داخل باشد. در نتیجه مویی که در زیر پوست قرار میگیرد برای بدن به عنوان یک عضو بیگانه و ناشناس تلقی میشود و واکنش دفاعی بدن علیه آن آغاز میشود. زمانیکه مو در پوست گیر کند باعث خارش و التهاب میشود. در نتیجه احتمال عفونت و ایجاد یک آبسه دردناک وجود دارد. عواملی که در به وجود آمدن این بیماری مؤثر هستند عبارتند از:
روشهای متعددی برای درمان کیست مویی وجود دارد. استفاده از این روشها با توجه به محل کیست مویی، اندازه کیست مویی، میزان گسترش عفونت و سایر موارد انتخاب میشود. این روش ها عبارتند از:
توصیه میشود که با مراجعه به پزشک برای انتخاب بهترین راه درمان تصمیم گرفته شود. درمان قطعی و دائمی کیست مویی فقط به وسیلهی انجام عمل جراحی که به 2روش باز و بسته انجام می شود امکانپذیر است، اما در مواقع بروز کیستهای مویی خفیف و عفونی میتوان با انجام انواع درمانهای خانگی در کوتاه مدت از پیشرفت بیشتر آن جلوگیری کرد.
درمان دارویی فقط به تسکین کیست مویی کمک میکند و باعث بهبود کامل آن نمیشود. هرچند پیشرفت علم توانسته چند روش کمتهاجمی را بر سر راه پزشکان و بیماران قرار دهد اما این روشها هنوز نتوانستهاند به قدری مؤثر واقع شوند که جای درمان قطعی آن یعنی جراحی را بگیرند. در روش دارویی میتوان به روش تزریق فنل و چسب فیبرین اشاره کرد.
امکان موفقیت سایر روشهای درمانی برای درمان و از بین بردن کیست مویی در حال حاضر بسیار پایین است و فقط روش درمان کیست مویی با لیزر برای موارد خاصی به عنوان جایگزین انجام عمل جراحی مورد استفاده قرار میگیرد.
تا سالها تنها روش قطعی درمان کیست مویی انجام عمل جراحی و برش و تخلیهی کیست بود . اما با پیشرفتهایی که در دانش پزشکی به وجود آمده است اخیرا روش درمانی بهتری به وجود آمده که بسیار موثرتر و کم عارضه تر است و آن روش درمان با لیزر است.
در این روش نیاز به هیچگونه انجام بیهوشی عمومی نیست و بیمار برای اینکه راحتتر باشد تحت بی حسی موضعی قرار میگیرد. سپس به آرامی محل کیست مویی به وسیلهی اشعهی لیزر برش داده میشود و تخلیه میشود. با تاباندن اشعهی لیزر به ناحیه آسیب دیده و ترمیم آن بیمار هیچگونه احساس دردی ندارد و با سوزاندن مویرگها و عروق خونی اطراف ناحیه کیست مویی میزان خونریزی به حداقل میرسد.
برش با لیزر و التیام خود به خود: در این روش جراحی کیست مویی و بخشی از پوست پیرامون آن با لیزر برش میخورد و زخم بسته نمی شود تا بطور طبیعی التیام یابد که معمولا چند هفته طول میکشد و باید طبق دستور پزشک از آن مراقبت شود. مزیت این روش در اینست که کل بافت ملتهب برداشته و احتمال برگشت بیماری بسیار کم است.
برش با لیزر و بخیه: در این روش فقط بخش سینوس یا کیست با لیزر برداشته می شود. برش سینوس با لیزر در این روش بیضی شکل است و سپس دو طرف برش به هم رسانده و بخیه میخورد. مزیت این روش در این است که زخم سریعا التیام می یابد ولی احتمال برگشت سینوس و یا عفونت محل در مقایسه با روش اول بیشتر است.
در درمان کیست مویی با لیزر نسبت به عمل جراحی خطرات و عوارضی که در روش عمل جراحی وجود داشت به طور کامل از میان رفت و میزان موفقیت در درمان افزایش یافت. از جمله مزایای درمان با لیزر:
جهت درمان کیست مویی لازم است به پزشک متخصص کیست مویی مجرب در زمینه ی جراحی عمومی مراجعه نمایید. در صورت مراجعه نکردن به موقع افراد به پزشک جراح لیزر کیست مویی به دلیل خجالت، ترس و شرم از ناحیه این بیماری فقط باعث بیشتر شدن هزینه و پیچیده تر شدن روند درمان میشود.
– درمان کیست مویی در دوران بارداری
– مقایسه جراحی سنتی با لیزر کیست مویی
– مزایا و معایب جراحی کیست مویی به روش لیزر
– سوالات و پرسش های رایج در مورد بیماری کیست مویی
– لیزر موهای زائد بعد از عمل جراحی سینوس موئی(پیلونیدال)